هوش مصنوعی: متن به توصیف صحنه‌ای غم‌انگیز و ترسناک از یک جسد پخش‌شده بر روی زمین می‌پردازد که هیچ‌کس از منشأ، زمان یا دلیل آن اطلاعی ندارد. شاعر از بیهودگی و تاریکی این صحنه می‌پرسد و به دنبال پاسخی است که هیچ‌کس نمی‌دهد. این متن با نگاهی فلسفی به پوچی و مرگ اشاره دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق فلسفی، توصیفات غم‌انگیز و ترسناک است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب یا سنگین باشد. همچنین، مفاهیم انتزاعی و پرسش‌های وجودی مطرح‌شده نیاز به درک بالاتری دارند.

زندگی

بر زمین افتاده پخشیده ست
دست و پا گسترده تا هر جا
از کجا؟
کی؟
کس نمی‌داند
و نمی‌داند چرا حتی
سال‌ها زین پیش
این غم آور وحشت منفور را خیام پرسیده ست
وز محیط فضل و شمع خلوت اصحاب هم هرگز
هیچ جز بیهوده نشنیده ست
کس نداند کی فتاده بر زمین این خلط گندیده
وز کدامین سینهٔ بیمار
عنکبوتی پیر را ماند، شکم پر زهر و پر احشا
مانده، مسکین، زیر پای عابری گمنام و نابینا
پخش مرده بر زمین، هموار
دیگر آیا هیچ
کرمکی در هیچ حالی از دگردیسی
به چنین پیسی
تواند بود؟
من پرسم
کیست تا پاسخ بگوید
از محیط فضل خلوت یا شلوغی
کیست؟
چیست؟
من می‌پرسم
این بیهوده
ای تاریک ترس آور
چیست؟
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:پیوندها و باغها
گوهر بعدی:ناگه غروب کدامین ستاره؟
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.