هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر به ستایش یک شخصیت معنوی یا عرفانی می‌پردازد. در این شعر، از مفاهیمی مانند نور، عشق، زیبایی و عرفان استفاده شده است. شاعر از این شخصیت به عنوان منبع نور و الهام یاد می‌کند و او را با عناصری مانند خورشید، ماه و ستارگان مقایسه می‌کند. همچنین، از مفاهیمی مانند عشق الهی و عرفان نیز در این شعر استفاده شده است.
رده سنی: 16+ این متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و ادبی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد که معمولاً در سنین بالاتر دیده می‌شود.

غزل شمارهٔ ۲۴۳۴

از دارِ مُلْکِ لَمْ یَزَل ای شاهْ سُلطان آمدی
بر قَلبِ ماهان بَرزَدی سَنْجَق زِ شاهانْ بِسْتَدی

ماه آمدی از لامکان ای اصلِ کارِسْتانِ جان
صد آفتاب و چَرخ را چون ذَرّه‌ها بَرهَم زدی

یک مَشْعَله افروختی تا روز و شب را سوختی
عُذری به جُرم آموختی نیکی خَجِل شُد از بَدی

از رَشکْ پنهان ای پَری در جانْ دَرآ تا دلْ بَری
ای زُهره صد مُشتری ای سِرِّ لُطفِ ایزدی

بُخْرام بُخْرام ای صَنَم زیرا تویی کَنْدَر حَرَم
هم حَسرتِ هر عابدی هم قبله هر مَعْبَدی

نَقشی‌ست بی‌مِثْل آن رُخَش پُرنورِ پاکِ خالِقَش
زُلفی‌ست مُشکین طُرّه‌اَش یا طَیْلَسانِ احمدی

چون شَمسِ تبریزی رَوَد چون سایه جانْ در پِی رَوَد
در دیده خاکَش توتیا یا کُحْلِ نورِ سَرمدی
وزن: مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۴۳۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۴۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.