هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از عشق و دلبری معشوق خود سخن می‌گوید. او زیبایی و جذابیت معشوق را با تصاویر شاعرانه مانند تبسم لب، زلف شبگون، و رخ مه‌رو توصیف می‌کند و بیان می‌کند که این جذابیت‌ها باعث از دست دادن صبر و شکیبایی او می‌شود. شاعر همچنین از هجران و دوری معشوق گلایه می‌کند و آن را با شعبده‌بازی مقایسه می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا غیرجذاب باشد. همچنین، درک عمیق‌تر از تصاویر شاعرانه و احساسات بیان‌شده نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد.

صید دل

دلبرم گر به تبسّم لب خود باز کند
کی مسیحا به جهان دعوی اعجاز کند؟

دین و دل، هر دو به یکبار به تاراج برد
در صف سیمبران گر سخن آغاز کند!

رونق مهر و قمر افکند از اوج فلک
زلف شبگون، رخ مه رو، اگر ابراز کند

ببرد صبر و شکیبم اگر آن لُعبت ناز
بهر صید دل من، حمله چنان باز کند!

خلّج و تبّت و چین است مگر منظر او
کاین چنین دلبری و عشوهٔ طنّاز کند؟

به یکی جو نخرم سلطنت ملک جهان
بت غارتگر من، گر هوس ناز کند

وصل دلدار صبوحی نتوان شد حاصل
هر زمان هجر تو را شعبده‌ای ساز کند
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:همت مردانه
گوهر بعدی:بازار سنبل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.