هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از تصمیم خود برای بازگشت به زندگیِ آزاد و بی‌قید و شرط می‌گوید. او توبه‌اش را می‌شکند و از زهد و ریاکاری دست می‌کشد. با نوشیدن شراب و گوش سپردن به موسیقی و معشوق، خود را از دغدغه‌های خوب و بد رها می‌کند. او به ناتوانی انسان در برابر تقدیر واقف است و نصایح زاهد را بی‌فایده می‌داند. در نهایت، شاعر تصمیم می‌گیرد دوباره راه شادی و مستی را در پیش بگیرد.
رده سنی: 18+ محتوا شامل اشاره‌هایی به مصرف شراب و نقد زهد و ریاکاری است که ممکن است برای مخاطبان زیر 18 سال نامناسب باشد. همچنین، مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در شعر برای درک بهتر به بلوغ فکری نیاز دارد.

مبدأ برهان

بار دگر به کوچهٔ رندان گذر کنیم
تا بشکنیم توبه و سجّاده تر کنیم

یک جرعه در کشیم از آن داروی نشاط
چندین هزار وسوسه از سر بدر کنیم

دل را بدست مطرب و معشوق می‌دهیم
فارغ ز فکر نیک و بد و خیر و شر کنیم

ما کیستیم و قوّت تدبیر ما کدام
تا ادعای دفع قضا و قدر کنیم

زاهد بما نصیحت بیهوده می‌دهد
کز باده بگذریم و ز ساقی حذر کنیم

با اختلاف مبدأ برهان ما و شیخ
این تجربت نباید بار دگر کنیم

یکباره راه زهد سپردیم و گم شدیم
بار دگر صبوحی از این ره گذر کنیم
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:پرده های راز
گوهر بعدی:گوهر
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.