هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از عشق و رنج‌های ناشی از آن سخن می‌گوید. او از رفتارهای سختگیرانه و دلشکن معشوق شکایت دارد و از آوازه‌ی زیبایی معشوق و آوارگی خود می‌گوید. همچنین، از جور و ستم معشوق بر وجود خود سخن می‌گوید و در پایان، از معشوق می‌خواهد تا در قلبش جستجو کند و ببیند که خیال او چه تصمیمی گرفته است.
رده سنی: 16+ متن شامل مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند رنج عشق و دلشکستگی نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

خیال تو

از حالت چشم تو مرا بیم گرفته
کاین شوخ پریچهر، چه تصمیم گرفته

خو کرده به ترقیق لبان نمکینش
ز الفاظ خشن، شیوهٔ تفخیم گرفته

این شیوهٔ عاشق کُشی و دلشکنی را
یا رب! ز دبستان که تعلیم گرفته

آوازهٔ حُسن تو و آوارگی من
صد شهر گشوده است و صد اقلیم گرفته

گوئی به عزای دل من، زلف سیاهت
پوشیده سیه، مجلس ترحیم گرفته

شد جور تو تقسیم به اعضای وجودم
آهم عوض خارج تقسیم گرفته

در قلب صبوحی بکن ای یار، تفحُص
باری که خیال تو، چه تصمیم گرفته
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:نکته به نکته، مو به مو
گوهر بعدی:گره مار به مار
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.