۵۳۴ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۳۴

راه ازل و ابد، زبان و سرِ توست
و آن دّر که کسی نسفت، در کشور توست

چیزی چه طلب کنی؟ که گم کرده نه ای
از خود بطلب، که نقد تو در بر توست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.