هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از جدایی روح از بدن و حرکت به سوی عالم پاک سخن می‌گوید. او اشاره می‌کند که روزی خواهد رسید که پیراهن تن (بدن) چاک خواهد خورد و روح به سوی خداوند بازمی‌گردد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و فلسفی است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سال ممکن است دشوار باشد. این محتوا برای افراد بالای 16 سال که توانایی درک مفاهیم انتزاعی و معنوی را دارند مناسب است.
رباعی شمارهٔ ۱۱۱
جان می بردم به سوی آن عالم پاک
تن می کشیدم به سوی این تودهٔ خاک
روزی بینی پیرهن تن شده چاک
جان گفته مرا انعم الله مساک
تن می کشیدم به سوی این تودهٔ خاک
روزی بینی پیرهن تن شده چاک
جان گفته مرا انعم الله مساک
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۱۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
