۲۷۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۵۹

پیوند ببندند بتان لیک نپایند
ور زان که بپایند بگویند و نیایند

وانگه چو بیایند نخندند و ز عشاق
خواهندکه‌شان هیچ‌ نبوسند و نگایند

گویند نباتی را، مردم به دهان در
گیرند، ولی نه بمکند ونه بخایند

این یوسفکان گرچه عزیزند ولیکن
ای کاش که هیچ از شکم مام نزایند

ور زان که بزادند شوند آبله‌رویان
تا زشت شوند و دل مردم نربایند

ور زان که ربودند بمیرند که عشاق
بر جای‌ غزل‌ نوحه بر ایشان‌ بسرایند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.