هوش مصنوعی: شاعر در این متن به دفاع از خود در برابر انتقادات و تمسخر دیگران می‌پردازد. او بر فضل و هنر خود تأکید دارد و معتقد است که پس از سال‌ها تجربه در شاعری، سخنان نادرست و توهین‌آمیز دیگران را نمی‌پذیرد. همچنین، او از خدمت به وطن و هنر خود در نظم و نثر با افتخار یاد می‌کند و خود را در فنون شاعری و نثرپردازی ماهر می‌داند. در پایان، او به احترام پروین و اعتصام‌الملک و دیگران، از خشونت و درگیری پرهیز می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم انتقادی و دفاع از خود است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از واژه‌ها و مفاهیم مانند 'تسخر' و 'حرف درشت' نیاز به درک بالاتری از ادبیات و اجتماع دارند.

شمارهٔ ۳۳ - شکوه

فلان سفیه که بر فضل من نهاد انگشت
به مجمع فضلا باز شد مراورا مشت

فضیحت ‌است که ‌تسخر زند به کهنه ‌شراب
عصیر تازه که‌نابرده‌ زحمت چرخشت

خطاست کز پس چل سال شاعری شنوم
ز بیست ساله ی ... نادرست حرف درشت

ز خدمت وطنی هیچ گونه دم نزنم
که گوژ گشت ز اندوه حادثاتم پشت

به نظم و نثر مجرّد چرا نیارم فخر
که تابناک ‌ترند از دلایل زردشت

فنون شاعری و نثر خوب‌ و نظم بدیع
مرا به ‌دست‌ چو انگشتری ‌است ‌در انگشت

برای خاطر پروین و اعتصام‌الملک
من و رشید و دگر خلق را نباید کشت
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲ - به مناسبت سقوط امپراتوری عثمانی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴ - شوخ‌چشم پاریسی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.