هوش مصنوعی: این متن به موضوعاتی مانند حرص و طمع انسان، عشق و نامرادی، اخلاص و عبادت، و رابطه انسان با خاک و طبیعت می‌پردازد. شاعر از حرص انسان به خاک اشاره می‌کند، از سنگ مزار عاشق به عنوان نماد نامرادی یاد می‌کند، و به اهمیت اخلاص و طاعت در زندگی اشاره دارد. همچنین، رابطه عاطفی انسان با خاک و طبیعت را به تصویر می‌کشد.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مضامین مانند نامرادی و مرگ نیاز به بلوغ فکری دارند که معمولاً در نوجوانی و بزرگسالی شکل می‌گیرد.

شمارهٔ ۵۰ - قطعه

در خوردن بشر خاک از بس که حرص دارد
از سنگ قبر هر روز دندان نوگذارد

سنگ مزار عاشق سرپوش نامرادیست
این سنگ را کس ای کاش از جای برندارد

بهتر بود ز سیصد الحمد قل هو اله
صاحبدلی کز اخلاص ما را به حق سپارد

ماکودکان خاکیم این خاک مادر ماست
زبن رو بودکه ما را در سینه می‌فشارد

پاداش اشک حسرت کامد ز چشم عاشق
ابریست کز پس مرگ بر تربتش ببارد

در دل ز طاعت حق تخمی جدیدکشتیم
ارجو گل جدیدی زین خاک سر برآرد
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۹ - طلب آمرزش
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۱ - در هجو مردی کوسج و کچل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.