۲۳۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۰۵ - دل خودکامه

کاش بودم زان کسان کاندر جهان
سازگار آیند با هر خار و خس

یا از آن مردم که گرد آیند زود
نزد هرشیرینیئی همچون مگس

آن کسم منکر سر خودکامگی
سر فرو نارم به نزد هیچ کس

باهمه خوبی بس آیم من ولیک
نیستم با این دل خودکامه بس

آن عقابم من که باشد جای من
یا به دست خسروان یا در قفس

کل ما فی الدهر عندی قذره
غیر رکض الرمح فی ظل الفرس
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۴ - حکمت
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۶ - سر و ته یک کرباس
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.