هوش مصنوعی:
این متن شعری است که به ستایش یک مکان مقدس و معنوی می‌پردازد. شاعر از عظمت و برکت این مکان سخن می‌گوید و آن را با مفاهیم دینی و اسطوره‌ای مانند موسی، عیسی، بهشت، کوثر و تسنیم مقایسه می‌کند. همچنین، به اهمیت زائران و خادمان این مکان اشاره می‌کند و آرزو می‌کند که این مکان بتواند شفابخش جان‌های بیمار باشد. در پایان، شاعر درود و سلامتی برای این مکان و صاحب آن می‌فرستد.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم عمیق دینی و عرفانی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژه‌های پیچیده و اشاره به اساطیر و مفاهیم فلسفی، آن را برای سنین بالاتر مناسب می‌سازد.
شمارهٔ ۱۳۱ - در پیشگاه آستان قدس رضوی
تبارک الله از این فرخ آستان که بود
به پاس درگه او آسمان همیشه مقیم
حریم زادهٔ موسی که چون دم عیسی
روان فزاید خاک درش به عظم رمیم
به چشم زایر این آستان بود روشن
هرآنچه گشت به سینا نهان ز چشم کلیم
به است فرش ره او ز مرغزار بهشت
چنان که خاک در او زکوثر و تسنیم
چراست پشت سپهر این چنین خمیده و گوژ
اگر ندارد پیش درش سر تعظیم
زهی بر آن که نهد روی دل بر این درگاه
برای صافی و دین درست و قلب سلیم
چنان که خادم این در، بهار مدح‌سرای
که هست بندهٔ دیرین و خاکسار قدیم
کمینه چاکر این آستان که از ره عجز
نهاده است به کوی رضا سر تسلیم
مگر ستاند روزی ز خاک این درگاه
دوای جان علیل و شفای قلب سقیم
ز پاک یزدان بادا دمی هزار درود
بر این حریم و خداوند این خجسته حریم
به پاس درگه او آسمان همیشه مقیم
حریم زادهٔ موسی که چون دم عیسی
روان فزاید خاک درش به عظم رمیم
به چشم زایر این آستان بود روشن
هرآنچه گشت به سینا نهان ز چشم کلیم
به است فرش ره او ز مرغزار بهشت
چنان که خاک در او زکوثر و تسنیم
چراست پشت سپهر این چنین خمیده و گوژ
اگر ندارد پیش درش سر تعظیم
زهی بر آن که نهد روی دل بر این درگاه
برای صافی و دین درست و قلب سلیم
چنان که خادم این در، بهار مدح‌سرای
که هست بندهٔ دیرین و خاکسار قدیم
کمینه چاکر این آستان که از ره عجز
نهاده است به کوی رضا سر تسلیم
مگر ستاند روزی ز خاک این درگاه
دوای جان علیل و شفای قلب سقیم
ز پاک یزدان بادا دمی هزار درود
بر این حریم و خداوند این خجسته حریم
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۰ - آش کشک
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۲ - بهشت بی‌احباب - در سویس هنگام معالجه گفته است
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
