هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که در مکانی آرام و زیبا (سویس) زندگی می‌کند، اما دلش در تهران و امجدیه (احتمالاً محلی در تهران) است. او بین عقل و عشق درگیر است؛ عقل بهشت را توصیه می‌کند، اما عشق او را به سمت دوزخ می‌کشاند. در نهایت، شاعر ترجیح می‌دهد بهشتی بدون دوستان نداشته باشد و دوست را از هر نعمتی ارزشمندتر می‌داند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی مانند تعارض بین عقل و عشق، ارزش دوستی، و مفاهیم بهشت و دوزخ است که برای درک کامل آن، خواننده نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و استعاره‌های شعری ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۱۳۲ - بهشت بی‌احباب - در سویس هنگام معالجه گفته است
دیده‌ای کس درون خلد مقیم
خاطرش بستهٔ عذاب الیم
منم اندر سویس جسته مقام
دل به تهران و امجدیه مقیم
عقل گوید که در بهشت بپای
عشق گوبد برو به‌سوی جحیم
من نخواهم بهشت بی‌احباب
دوست بهتر زکوثر و تسنیم
خاطرش بستهٔ عذاب الیم
منم اندر سویس جسته مقام
دل به تهران و امجدیه مقیم
عقل گوید که در بهشت بپای
عشق گوبد برو به‌سوی جحیم
من نخواهم بهشت بی‌احباب
دوست بهتر زکوثر و تسنیم
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۱ - در پیشگاه آستان قدس رضوی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
