بشنوی ار گفتهٔ پیر مغان
گیری ازین دیو چه آه و فغان

خلقتش از دیو شد این‌ شوم ذات
کشتن وی زان بود از واجبات

مؤبدی این قصهٔ خرفستران
گوید و بس نکتهٔ حکمت در آن

کیک و مله کژدم و مار و مگس
اشپش و زنبور و از این جنس بس

ساخته ز اندیشهٔ اهریمن‌اند
مایهٔ آزردن مرد و زن‌اند

وز پی اجر من و تو در شمار
داد بر این طایفه جان‌، کردگار

وین مگس آمد سر اهریمنان
خلقی از او بر سر و سینه‌زنان

عافیت از هیبت او در گریز
شیر نر از صدمت او اشگریز

عاجز از او آدمی و چارپا
تیره از او مسکن و صحن سرا

بر بشر از زلزله فتاک‌تر
وز سگ و گرک گله بی‌باک‌تر

چون سگ دیوانه و چون گرگ و مار
کشتن او فرض بر اهل دیار

وز سگ دیوانه و از مار و گرگ
زحمتش افزون‌تر و هولش بزرگ

در همه عمری سگ دیوانه‌ای
بینی و ماری شده از لانه‌ای

وین بتر از عقرب و مار و رطیل
حمله‌ور آید سوی ما، خیل‌خیل

پیشهٔ او کشتن اولاد ما است
کشتن او فرض بر افراد ماست