هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از تنهایی و نبود یاری برای نواختن آوازهای عاشقانه و بیان زیبایی‌های طبیعت مانند منظومه‌های دریا سخن می‌گوید.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق مانند تنهایی و عشق، همراه با استفاده از استعاره‌های شاعرانه، برای درک بهتر به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.
(...)
در پرده‌هایِ نازکِ شیدایی،
یاری نمانده‌است که بنوازد
آوازهایِ عاشقیِ ما را.
کس نیست تا ز باغ برون آرَد
منظومه‌هایِ روشنِ‌دریا را
یاری نمانده‌است که بنوازد
آوازهایِ عاشقیِ ما را.
کس نیست تا ز باغ برون آرَد
منظومه‌هایِ روشنِ‌دریا را
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:(...)
گوهر بعدی:جهانِ سوم!
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
