هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر از پژمرده شدن گلی که دوستش به او هدیه داده بود، ابراز تأسف می‌کند. او زیبایی و لطف گل را ستایش می‌کند که مانند دیدار دوستش، هوش از سر می‌برد. اما در مقابل، صفا و مهر دوستش را مانند گلی همیشه پایدار و بهشتی همیشه بهار توصیف می‌کند که در دل و جان او ماندگار است.
رده سنی:
12+
مفاهیم عمیق عاطفی و استفاده از استعاره‌های شاعرانه ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد، اما برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است.
هدیه دوست
گُلی را که دیروز،
به دیدار من، هدیه آوردی ای دوست
ــ دور از رخ نازنین تو ــ
امروز پژمرد!
همه لطف و زیبایی‌اش را
ــ که حسرت به روی تو می‌خورد و
هوش از سر ما به تاراج می‌بُرد؛ ــ
گرمای شب بُرد!
*
صفای تو امّا، گلی پایدار است
بهشتی همیشه بهار است.
گل مهر تو، در دل و جان
گل بی خزان،
گُلِ تا که من زنده‌ام ماندگار است.
به دیدار من، هدیه آوردی ای دوست
ــ دور از رخ نازنین تو ــ
امروز پژمرد!
همه لطف و زیبایی‌اش را
ــ که حسرت به روی تو می‌خورد و
هوش از سر ما به تاراج می‌بُرد؛ ــ
گرمای شب بُرد!
*
صفای تو امّا، گلی پایدار است
بهشتی همیشه بهار است.
گل مهر تو، در دل و جان
گل بی خزان،
گُلِ تا که من زنده‌ام ماندگار است.
۲۲۲۴
حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:دل افروزانِ شادی
گوهر بعدی:محیط زیست
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
