هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر به عشق و علاقه‌ی خود به معشوق اشاره می‌کند. او از احساسات عمیق خود، رنج‌های عشق، و وفاداری بی‌قید و شرطش سخن می‌گوید. شاعر با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند «شیر نر عشق» و «کفتَرِ جون» عمق احساساتش را نشان می‌دهد و بیان می‌کند که حتی در سختی‌ها، یاد معشوق او را آرامش می‌دهد.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و استعاره‌های ادبی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و احساسی نیاز دارد. همچنین، ممکن است برخی از اصطلاحات و مفاهیم برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۳ - غزل

گفتی که ممیر وخته مو لبیکمه گفتم
هی هی بخدا خوب تو گفتی مو شنفتم

ای شیر نر عشق‌، تقلای مو پوچه
ای بوده مقدر که بچنگال توبفتم

تا زور دری تیز بزن بازوی صیاد
مو کِفتَرِ جُون سَختُم و آسُون نَمِیُفتُم

گفتم که بپایت نخلد خار و مو امشو
با جاروی مژگون سر راه تو ره رُفتُم

دیشو بخیال صدف سینهٔ صافت
تا وقت سحر مُروِرِیِ اشک مُسُفتُم

همدوش بهارُم مو که هم‌جفتُمُ هم‌طاق
در بی‌طَقَتی طاقُم و با یاد تو جُفتُم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲ - غزل
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴ - غزل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.