هوش مصنوعی: این متن شعری است که از تضاد بین حالات روحی و رفتاری دو گروه سخن می‌گوید. یک گروه مست و خراباتی و سوخته‌حال هستند، در حالی که گروه دیگر سیر و ملول و بی‌حال به نظر می‌رسند. شاعر از این وضعیت ناراضی است و سوال می‌کند که این قاعده تا کی ادامه خواهد داشت. او از بی‌ثباتی دل و شوریدگی مجلس شکایت می‌کند و از عقل و عصا و رندان سخن می‌گوید. در نهایت، شاعر به شادی و دوری از غم‌های بی‌هوده دعوت می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مستی و خرابات ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر مناسب نباشد.

غزل شمارهٔ ۲۶۲۳

ما گوشِ شماییم، شما تَنْ زده تا کِی؟
ما مَست و خَراباتی و بیخود شُده تا کِی؟

ما سوخته حالان و شما سیر و مَلولان
آخِر بِنَگویید که این قاعده تا کِی؟

دل زیر و زَبَر گشت، مَها چند زنی طَشْت؟
مَجْلِس همه شورید، بُتا عَربده تا کِی؟

دی عقل دَراُفتاد و به کَف کرده عَصایی
در حَلقهٔ رِنْدان شُده کین مَفْسَده تا کِی؟

چون ساقیِ ما ریخت بَرو جامِ شرابی
بِشْکَست دَرِ صومعه کین مَعْبده تا کِی؟

تَسبیح بِیَنداخت و زِ سالوس بِپَرداخت
کین نوبَتِ شادیست، غَمِ بیهُده تا کِی؟

آن‌ها که خَموشَند به مَستی مَزه نوشَند
ای در سُخَنِ بی‌مَزه گرم آمده، تا کِی؟
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۶۲۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۶۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.