هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و اخلاقی است که بر اهمیت درک عمیق معانی و حقایق معنوی تأکید دارد. شاعر بیان می‌کند که نه هر چشمی قادر به دیدن زیبایی‌های معنوی است و تنها کسانی که شایستگی دارند می‌توانند این حقایق را درک کنند. همچنین، متن به ضرورت حفظ اسرار معنوی از نااهلان و اهمیت عشق و اشتیاق در رسیدن به حقیقت اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۴۴۵

نه هر چشمی سزاوارست رخسار معانی را
که شبنم دیده شورست گلزار معانی را

ز چشم شور، آب خضر خون مرده می گردد
مکن بی پرده چون گل جام سرشار معانی را

ندارد بهره ای از حسن معنی چشم صورت بین
به هر آیینه منمایید دیدار معانی را

خطر از سبزه بیگانه بیش از زهر می باشد
جمال آشنارویان گلزار معانی را

دلیل جوهر مردی است پاس اهل بیت خود
ز نامحرم نگه دارید ابکار معانی را

لبی خامش تر از گوش صدف آماده می باید
طلبکار وصال در شهسوار معانی را

حباب از عهده تسخیر دریا برنمی آید
مسخر چون کند الفاظ، اسرار معانی را؟

ز آب خضر می شد سیر اگر می دید اسکندر
ز زیر پرده الفاظ، رخسار معانی را

به یوسف چون رسد جویای یوسف می شود ساکن
وصال افزون کند شوق طلبکار معانی را

نیارد در نظر صائب جمال ماه کنعان را
نظربازی که یک ره دید رخسار معانی را
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۴۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.