هوش مصنوعی: این متن شعری است که از رهایی روح از قید و بندهای مادی و جسمانی و رسیدن به عالم روحانی و عقلانی سخن می‌گوید. شاعر از جدایی از دنیای مادی و پیوستن به عالم معنوی و عقلانی صحبت می‌کند و این سفر روحانی را به عنوان یک تحول و پیشرفت توصیف می‌کند.
رده سنی: 18+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. مفاهیمی مانند رهایی روح، جدایی از دنیای مادی و پیوستن به عالم معنوی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده و نامفهوم باشد.

غزل شمارهٔ ۲۶۶۴

ازین تَنگین قَفَس جانا پَریدی
وَزین زندانِ طَرّاران رَهیدی

زِ رویِ آیِنِه گِل دور کردی
در آیینه بِدیدی آنچ دیدی

خَبَرها می‌شنیدی زیر و بالا
بَران بالا بِبین آنچ شنیدی

چو آب و گِل به آب و گِلْ سِپُردی
قُماشِ روحْ بر گَردون کَشیدی

زِ گَردش‌‌هایِ جسمانی بِجَستی
به گَردش‌‌هایِ روحانی رَسیدی

بِجَستی زِ اشْکَمِ مادر که دنیاست
سویِ بابایِ عقلانی دَویدی

بِخور هر دَم مِی شیرین‌تَر از جان
به هر تَلْخی که بَهرِ ما چَشیدی

گُزین کُن، هر چه می‌خواهیّ و بِسْتان
چو ما را بر همه عالَم گُزیدی

ازین دیگِ جهان رفتی چو حَلْوا
به خوانِ آنِ جهان، زیرا پَزیدی

اگر چه بَیضه خالی شُد زِ مُرغَت
بُرونِ بیضهٔ عالَم پَریدی

دَرین عالَم نگُنجی زین سِپَس تو
همان سو پَر که هر دَم در مَزیدی

خَمُش کُن، رو که قُفلِ تو گُشادند
اَجَل بِنْمود قُفلَت را کلیدی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۶۶۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۶۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.