هوش مصنوعی: این متن هشداردهنده درباره تأثیرات منفی وابستگی به زن و خانواده بر مرد است. شاعر بیان می‌کند که دغدغه‌های خانوادگی مانند قید و بند، آزادی و اراده مرد را محدود می‌کند و او را از اهداف بلندپروازانه بازمی‌دارد. همچنین، تأکید دارد که توجه بیش از حد به امور مادی و ظاهری مانند لباس و معاش، موجب افت شخصیت و روحیه مرد می‌شود.
رده سنی: 18+ محتوا دارای مفاهیم انتزاعی و انتقادی درباره روابط خانوادگی و اجتماعی است که درک آن‌ها نیاز به تجربه و بلوغ فکری دارد. همچنین، برخی از ابیات ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین یا نامفهوم باشد.

غزل شمارهٔ ۶۹۳

قید عیال، پست کند رای مرد را
گهواره تخته بند کند پای مرد را

پهلو ز زن بدزد که این رخنه فساد
در خون گرم غوطه دهد جای مرد را

بار شریعت است که چنبر کند چو چرخ
در یک دو هفته قامت رعنای مرد را

مهر زنان که رشته پای تجردست
سوزن به زیر پا شکند رای مرد را

در عشق زن مپیچ که معجر کند به فرق
این کار زشت، همت والای مرد را

چون بال مرغ خانه زمین گیر می کند
تعمیر خانه، بال فلک سای مرد را

فکر لباس و جامه به خون سرخ می کند
چون برگ لاله، صفحه سیمای مرد را

اندیشه معاش، گل زرد می کند
رخساره چو لاله حمرای مرد را

صائب جریده باش که اندیشه عیال
سازد عقیم، طبع گهرزای مرد را
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۹۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۹۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.