هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از عشق و رنج‌های خود می‌گوید، با اشاره به مفاهیم عرفانی و استفاده از استعاره‌های زیبا مانند ستاره، طوفان بلا، و تیر مژگان خونبار. او از فراق و غم سخن می‌گوید و همت بلند خود را می‌ستاید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و ادبی است که درک آن به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات فارسی نیاز دارد. همچنین برخی استعاره‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

غزل شمارهٔ ۱۰۷۶

شبچراغ اهل معنی چشم بیدار من است
همچو اختر در دل شب، روز بازار من است

مصر انصاف از زلیخاهمتان خالی شده است
ورنه چندین ماه کنعانی به بازار من است

گر چه در کار کسی هرگز گره نفکنده ام
سبحه صد دانه غم رشته کار من است

موج طوفان بلا چون دست بر ترکش زند
تیر روی ترکشش مژگان خونبار من است

صائب از بس همت من سربلند افتاده است
لاله خورشید ننگ طرف دستار من است
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۰۷۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۰۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.