نه آتش‌‌هایِ ما را تَرجُمانی
نه اسرارِ دلِ ما را زبانی

نه مَحْرمْ دَردِ ما را هیچ آهی
نه هَمدَمْ آهِ ما را هیچ جانی

نه آن گوهر، که از دریا بَرآیَد
نه آن دریا، که آرامَد زمانی

نه آن معنی، که زاید هیچ حَرفی
نه آن حَرفی، که آید در بَیانی

مَعانی را زبانْ چون ناودان است
کُجا دریا رَوَد در ناودانی،

جهانِ جانْ که هر جُزوَش جهان است
نَگُنجَد در دَهانْ هرگز جهانی

«مولوی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir