۳۵۰ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۷۲۱

نه آتش‌‌هایِ ما را تَرجُمانی
نه اسرارِ دلِ ما را زبانی

نه مَحْرمْ دَردِ ما را هیچ آهی
نه هَمدَمْ آهِ ما را هیچ جانی

نه آن گوهر، که از دریا بَرآیَد
نه آن دریا، که آرامَد زمانی

نه آن معنی، که زاید هیچ حَرفی
نه آن حَرفی، که آید در بَیانی

مَعانی را زبانْ چون ناودان است
کُجا دریا رَوَد در ناودانی،

جهانِ جانْ که هر جُزوَش جهان است
نَگُنجَد در دَهانْ هرگز جهانی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۷۲۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۷۲۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.