هوش مصنوعی: این متن شعری است که از مضامین عرفانی، عاشقانه و فلسفی بهره می‌برد. در آن از نمادهایی مانند خاتم سلیمان، دیو، گل و بلبل، پرگار دولت، عیسی و مریم، جام جم و ... استفاده شده است تا مفاهیمی مانند عشق، تقدیر، قدرت، رازهای عالم و تأثیر انسان در جهان را بیان کند. شاعر با زبانی نمادین و پر از تصاویر شاعرانه، از عشق به عنوان نیرویی آسمانی و جهان‌شمول سخن می‌گوید که حتی از خاکستر انسان‌ها رنگ آسمان می‌گیرد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از نمادها و استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۱۳۹۵

خط کافر لعل سیراب ترا کم کم گرفت
دیو از دست سلیمان عاقبت خاتم گرفت

شوخ چشمی می برد از پیش کار خویش را
دامن گل را ز دست بلبلان شبنم گرفت

مرکز پرگار دولت دل به دست آوردن است
می توان ملک دو عالم را به این خاتم گرفت

رشته نورانی خورشید در سوزن کشید
سوزن عیسی چو ترک رشته مریم گرفت

مشرق اسرار عالم شد سر پر شور ما
این سفالین کاسه آخر جای جام جم گرفت

از تنور آمد برون طوفان و عالمگیر شد
خاکساران نمی باید به دست کم گرفت

عشق از خاکستر ما ریخت رنگ آسمان
این شرار شوخ، اول در دل آدم گرفت

تازه رو برخورد با قسمت دل خرسند ما
سبزه ما فیض بحر از قطره شبنم گرفت

بیش ازین بی پرده حرف عشق را صائب مگوی
کز سخنهای تو آتش در دل عالم گرفت
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۳۹۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۳۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.