هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و اخلاقی است که بر اهمیت بصیرت، قناعت، پاکی نیت، و دوری از نگاه‌های ناپاک تأکید دارد. همچنین، از عناصر طبیعت مانند سنگ، خاک، و شبنم برای انتقال مفاهیم عمیق استفاده شده است. شاعر به مخاطب هشدار می‌دهد که نگاه‌های ناپاک می‌تواند باعث آسیب شود و دل‌های پریشان را از مسیر درست منحرف کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، برخی از اصطلاحات و استعاره‌های به‌کاررفته ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

غزل شمارهٔ ۱۴۵۸

سنگ در دیده ارباب بصیرت گهرست
خاک در پله میزان قناعت شکرست

حسن را نشو و نما از نظر پاک بود
آبروی چمن از شبنم روشن گهرست

دیده بد به تو ای ترک ختایی مرساد!
که بدخشان ز لب لعل تو خونین جگرست

کشتی از باد مخالف متزلزل گردد
دل به جا نیست کسی را که پریشان نظرست

از فضولی است ترا دست تصرف کوتاه
بهله قالب چو تهی کرد مقامش کمرست

آنچه مانده است ز ته جرعه عمرم باقی
خوردنش خون دل و ماندن او دردسرست

می کند قطع به سر، راه طلب را صائب
هر که چون سوزن فولاد حدیدالبصرست
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۴۵۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۴۵۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.