هوش مصنوعی: این متن به ارزش سکوت و خاموشی در برابر هیاهوی جهان می‌پردازد و بیان می‌کند که گاهی بی‌خبری و بیهوشی بهتر از درگیری با مشکلات و فتنه‌های دنیاست. همچنین، اشاره‌ای به پختگی و خامی در زندگی دارد و تأکید می‌کند که سکوت می‌تواند نشانه‌ای از خرد و مهر باشد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات مانند 'خوردن خون دل' نیاز به بلوغ فکری برای درک صحیح دارد.

غزل شمارهٔ ۱۵۶۲

عالم امنی اگر هست همین بیهوشی است
هست اگر جنت در بسته همین خاموشی است

هر که افتاده به زندان خرد می داند
که پریخانه صاحب نظران بیهوشی است

ای صبا درگذر از غنچه لب بسته من
که گشاد دل من در گره خاموشی است

در سر تیغ زبان بیهده گویان را نیست
فتنه هایی که نهان زیر سر سر گوشی است

پختگی در خور جوش است درین میخانه
خامی باده نارس گنه کم جوشی است

گل بی خاری اگر هست درین خارستان
پیش صاحب نظران مهر لب خاموشی است

غرض از خوردن می صائب اگر بیخبری است
خوردن خون دل خود چه کم از می نوشی است؟
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۵۶۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۵۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.