هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر از عشق و تاثیرات عمیق آن بر زندگی خود سخن می‌گوید. او از احساسات شدید، سودا، و آشفتگی ناشی از عشق صحبت می‌کند و به تاثیرات مخرب و زیبایی‌های آن اشاره می‌کند. شاعر از توبه‌های شکسته شده، فتنه‌های برانگیخته شده، و صبر از دست رفته می‌گوید و در نهایت به زیبایی و جذابیت معشوق اشاره می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن شامل مفاهیم عمیق عاطفی و احساساتی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از عبارات مانند 'توبه‌ها را سوختی' و 'فتنه را انگیختی' ممکن است نیاز به تفسیر و درک بیشتری داشته باشند که برای سنین پایین‌تر مناسب نیست.
غزل شمارهٔ ۲۷۸۰
در شرابم چیزِ دیگر ریختی، دَر ریختی
باده تنها نیست این، آمیختی، آمیختی
بارِ دیگر توبه‌ها را سوختی، دَرسوختی
بارِ دیگر فِتْنه را اَنْگیختی، اَنْگیختی
چون بِدیدَم در سَرَم سودایِ تو، سودایِ تو
آمدی، درگَردَنم آویختی، آویختی
طُرّه‌‌هایِ مُشک را دَربافتی، دَربافتی
تارهای صَبر را بُگْسیختی، بُگْسیختی
تو اگر مُنْکِر شُدی، گویم نشان، گویم نشان
مُشک بر شَعْرِ سِیَه می‌بیختی، می‌بیختی
ای قَدَح رُخسارِ من اَفْروختی، اَفْروختی
وِیْ غَمْ آخِر از دِلَم بُگْریختی، بُگْریختی
باده تنها نیست این، آمیختی، آمیختی
بارِ دیگر توبه‌ها را سوختی، دَرسوختی
بارِ دیگر فِتْنه را اَنْگیختی، اَنْگیختی
چون بِدیدَم در سَرَم سودایِ تو، سودایِ تو
آمدی، درگَردَنم آویختی، آویختی
طُرّه‌‌هایِ مُشک را دَربافتی، دَربافتی
تارهای صَبر را بُگْسیختی، بُگْسیختی
تو اگر مُنْکِر شُدی، گویم نشان، گویم نشان
مُشک بر شَعْرِ سِیَه می‌بیختی، می‌بیختی
ای قَدَح رُخسارِ من اَفْروختی، اَفْروختی
وِیْ غَمْ آخِر از دِلَم بُگْریختی، بُگْریختی
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۷۷۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۷۸۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
