هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر از زیبایی و جذابیت یک غلام جوان با توصیفات شاعرانه و استعاری سخن می‌گوید. او با استفاده از تصاویر زیبا و تشبیهات، جمال و فتنه‌انگیزی این جوان را توصیف می‌کند و از تأثیر عمیق او بر دیگران می‌گوید.
رده سنی:
16+
این متن به دلیل استفاده از زبان شاعرانه و مفاهیم عمیق عاطفی و زیبایی‌شناختی، برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. کودکان ممکن است در درک کامل مفاهیم و تصاویر شاعرانه آن دچار مشکل شوند.
غزل شمارهٔ ۲۷۷۹
بانگ می‌زَن ای مُنادی بر سَرِ هر رَسته‌‌‌‌یی
هیچ دیدیْت ای مُسلمانان غُلامی جَسته‌‌‌‌یی؟
یک غُلامی، ماه رویی، مُشک بویی، فِتْنه‌‌‌‌یی
وَقتِ نازِش تیزگامی، وَقتِ صُلحْ آهسته‌‌‌‌یی
کودکی، لَعْلین قَبایی، خوش لِقایی، شِکَّری
سَروْقَدّی، چَشمْ شوخی، چابُکی، بَرجسته‌‌‌‌یی
بر کِنارِ او رَبابی، در کَفِ او زَخْمه‌‌‌‌یی
می‌نَوازَد خوشْ نَوایی، دِلْکَشی، بِنْشَسته‌‌‌‌یی
هیچ کَس دارد زِ باغِ حُسنِ او یک میوه‌‌‌‌یی؟
یا زِ گُلْزارِ جَمالَش، بَهرِ بو، گُل دَسته‌‌‌‌یی؟
یوسُفی کَزْ قیمتِ او مُفْلِس آمد شاهِ مصر
هر طَرَف یَعقوب وار از غَمْزه‌‌اَش دِلْخَسته‌‌‌‌یی
مُژدگانی جانِ شیرین می‌دَهَم او را حلال
هر کِه آرَد یک نشان، یا نُکتهٔ سَربَسته‌‌‌‌یی
هیچ دیدیْت ای مُسلمانان غُلامی جَسته‌‌‌‌یی؟
یک غُلامی، ماه رویی، مُشک بویی، فِتْنه‌‌‌‌یی
وَقتِ نازِش تیزگامی، وَقتِ صُلحْ آهسته‌‌‌‌یی
کودکی، لَعْلین قَبایی، خوش لِقایی، شِکَّری
سَروْقَدّی، چَشمْ شوخی، چابُکی، بَرجسته‌‌‌‌یی
بر کِنارِ او رَبابی، در کَفِ او زَخْمه‌‌‌‌یی
می‌نَوازَد خوشْ نَوایی، دِلْکَشی، بِنْشَسته‌‌‌‌یی
هیچ کَس دارد زِ باغِ حُسنِ او یک میوه‌‌‌‌یی؟
یا زِ گُلْزارِ جَمالَش، بَهرِ بو، گُل دَسته‌‌‌‌یی؟
یوسُفی کَزْ قیمتِ او مُفْلِس آمد شاهِ مصر
هر طَرَف یَعقوب وار از غَمْزه‌‌اَش دِلْخَسته‌‌‌‌یی
مُژدگانی جانِ شیرین می‌دَهَم او را حلال
هر کِه آرَد یک نشان، یا نُکتهٔ سَربَسته‌‌‌‌یی
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۷۷۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۷۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
