هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی‌های معشوق و ویژگی‌های جذاب او مانند چشمان خواب‌آلود، ابروی پیشانی، لب‌های شیرین‌گفتار و ... می‌پردازد. همچنین از تشبیهات و استعاره‌های زیبا برای بیان این توصیفات استفاده شده است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و تشبیهات ادبی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین برخی از واژه‌ها و مفاهیم مانند 'تیغ زبان زهرآلود' یا 'مهره مار' ممکن است نیاز به توضیح داشته باشند.

غزل شمارهٔ ۲۲۰۴

این چه خط است و این چه رخسارست
این چه آیینه، این چه زنگارست

این چه خال، این چه گوشه ابرو
این چه مار، این چه مهره مارست

این چه ابروی سخت پیشانی
این چه لبهای نرم گفتارست

این چه چشم همیشه در خواب است
این چه شرم همیشه بیدارست

این چه تیغ زبان زهرآلود
این چه لعل لب شکربارست

این چه مژگان رخنه در دل کن
این چه چشم همیشه بیمارست

خانه هوش را به آب رساند
این چه پیشانی گهربارست

چشم بد دور ازان چمن که در او
مژه شوخ، خار دیوارست

به سخن های آتشین صائب
سوختی عالم، این چه گفتارست
وزن: مفعول مفاعلن مفاعیلن (هزج مسدس اخرب مقبوض)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۲۰۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۲۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.