هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی است که بر اهمیت صبر، بردباری و تلاش در مسیر سلوک معنوی تأکید دارد. شاعر بیان می‌کند که سالک با رها کردن تعلقات و با تحمل سختی‌ها به مقصد می‌رسد. همچنین، اشاره می‌کند که حق‌پرستان همواره از باطل دوری می‌کنند و به کمک الهی می‌رسند. در نهایت، شاعر از بی‌قراری عشق و رسیدن به مقصد با وجود مشکلات سخن می‌گوید.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی موجود در این شعر ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.

غزل شمارهٔ ۲۴۰۹

بی علایق چون شود سالک به منزل می رسد
چون شود بی برگ نخل اینجا به حاصل می رسد

بردباری پیشه خود کن که در راه سلوک
هر که سنگین تر بود بارش به منزل می رسد

دست رد ما را به درگاه قبول حق رساند
حق پرستان را مدد دایم ز باطل می رسد

بیقرار شوق در یک جا نمی گیرد قرار
اول سیرست چون سالک به منزل می رسد

رهنوردان را سبکباری بود باد مراد
کف به اندک سعیی از دریا به ساحل می رسد

من به چندین دستگاه از دست یک دل عاجزم
چون صنوبر با تهیدستی به صددل می رسد

گرچه حاصل نیست صائب تخم آتش دیده را
دانه دلها چو می سوزد به حاصل می رسد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۴۰۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۴۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.