هوش مصنوعی: این متن به موضوع عشق مجازی و حقیقی، سفر روحانی و فداکاری در راه عشق می‌پردازد. با استفاده از استعاره‌هایی مانند شراب، آب حیات، گل و عندلیب، به توصیف حالات عاشقانه و عرفانی پرداخته است. همچنین، به خطرات و فریبندگی‌های راه عشق و تفاوت بین عشق حقیقی و مجازی اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی نیاز دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند عشق مجازی و حقیقی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد.

غزل شمارهٔ ۲۴۸۵

از لبش آنها که خود را در شراب افکنده اند
خویش را از آب حیوان در سراب افکنده اند

تا گل رخسار شبنم خیز او را دیده اند
عندلیبان مهر گل را بر گلاب افکنده اند

سر به معشوق حقیقی می کشد عشق مجاز
زین سرپل تشنگان خود را در آب افکنده اند

خاکسارانی که راه عشق را طی کرده اند
آسمانها را مکرر در رکاب افکنده اند

قطره هایی کز سرانجام فسردن آگهند
از صدف خود را در آغوش سحاب افکنده اند

جز ره باریک دل در دامن دشت وجود
تا نظر جولان کند دام سراب افکنده اند

هوشیاران می رمند از چشم شیر حادثات
میکشان صدره بر این آتش کباب افکنده اند

ساده لوحانی که دل بر قصر دولت بسته اند
دست خود چون موج بر دوش حباب افکنده اند

چون نخیزد شور محشر صائب از گفتارشان؟
اهل معنی کم نمک در چشم خواب افکنده اند؟
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۴۸۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۴۸۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.