هوش مصنوعی:
این متن دربارهٔ اهمیت عشق و تأثیر آن بر روح و روان انسان صحبت می‌کند. شاعر توصیه می‌کند که به جای توجه به ظواهر، به عمق عشق توجه کنیم و با آن هم‌درد شویم. همچنین، متن به این موضوع اشاره دارد که شکست‌ها و سختی‌ها می‌توانند باعث رشد و تحول انسان شوند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربهٔ زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
غزل شمارهٔ ۲۸۶۵
در رُخِ عشق نِگَر، تا به صِفَتْ مَرد شَوی
نَزدِ سَردان مَنِشین، کَزْ دَمَشانْ سرد شَوی
از رُخِ عشق بِجو چیز دِگَر، جُز صورت
کارْ آن است که با عشقْ تو هم دَرد شوی
چون کُلوخی به صِفَت تو، به هوا بَرنَپَری
به هوا بَرشَوی اَرْ بِشْکَنی و گَرد شَوی
تو اگر نَشْکَنی، آن کِت بِسِرِشت، او شِکَند
چون که مرگَت شِکَند، کِی گُهَرِ فَرد شَوی؟
بَرگْ چون زَرد شود، بیخِ تَرَش سَبز کُند
تو چرا قانِعی از عشق؟ کَزو زَرد شَوی
نَزدِ سَردان مَنِشین، کَزْ دَمَشانْ سرد شَوی
از رُخِ عشق بِجو چیز دِگَر، جُز صورت
کارْ آن است که با عشقْ تو هم دَرد شوی
چون کُلوخی به صِفَت تو، به هوا بَرنَپَری
به هوا بَرشَوی اَرْ بِشْکَنی و گَرد شَوی
تو اگر نَشْکَنی، آن کِت بِسِرِشت، او شِکَند
چون که مرگَت شِکَند، کِی گُهَرِ فَرد شَوی؟
بَرگْ چون زَرد شود، بیخِ تَرَش سَبز کُند
تو چرا قانِعی از عشق؟ کَزو زَرد شَوی
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۸۶۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۸۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
