هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از استعاره‌ها و تصاویر پیچیده برای بیان مفاهیمی مانند ناامیدی، رنج، عشق و مبارزه با مشکلات زندگی استفاده می‌کند. شاعر با به‌کارگیری عناصری مانند زهر، آب، سنگ و خار، احساسات عمیق و دردناک خود را به تصویر می‌کشد.
رده سنی:
16+
متن از مفاهیم عمیق و استعاره‌های پیچیده استفاده می‌کند که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، مضامین غم‌انگیز و ناامیدی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.
غزل شمارهٔ ۲۶۹۸
گر شکر در جام ریزم زهر قاتل می شود
چون صدف گر آب نوشم عقده دل می شود
چون سکندر می خورد آیینه عمرش به سنگ
از خضر یک آب خوردن هر که غافل می شود
جامه برتن کعبه را مجنون ما خواهد درید
کی ز سنگ کودکان دیوانه عاقل می شود؟
زیر هر برگ گلی صد نیش خار آماده است
با تن آسانی مکن عادت که مشکل می شود
قطره اشکم اگر از دل چنین چیند غبار
تا سر مژگان رسیدن مهره گل می شود
جان نخواهد برد صائب آفتاب از آه ما
وای بر شمعی که با صرصر مقابل می شود
چون صدف گر آب نوشم عقده دل می شود
چون سکندر می خورد آیینه عمرش به سنگ
از خضر یک آب خوردن هر که غافل می شود
جامه برتن کعبه را مجنون ما خواهد درید
کی ز سنگ کودکان دیوانه عاقل می شود؟
زیر هر برگ گلی صد نیش خار آماده است
با تن آسانی مکن عادت که مشکل می شود
قطره اشکم اگر از دل چنین چیند غبار
تا سر مژگان رسیدن مهره گل می شود
جان نخواهد برد صائب آفتاب از آه ما
وای بر شمعی که با صرصر مقابل می شود
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۶۹۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۶۹۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
