هوش مصنوعی:
این شعر به موضوعاتی مانند عشق، سرنوشت، صبر و تحمل، و تحول درونی می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که عاقبت کار عاشقان به سامان می‌رسد و مجنون (نماد عاشق) سرمه‌چشم غزالان می‌شود. همچنین اشاره می‌کند که عشق جهانی وسیع دارد، اما گاهی به دلیل کوچکدلی در ذره‌ای پنهان می‌شود. شعر به کاملان (عارفان) نیز اشاره دارد که آرامششان مانند گوهری غلطان است و هر کس از پسند خود بگذرد، دنیای پرخار در نظرش گلستان می‌شود.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
غزل شمارهٔ ۲۷۱۰
عاقبت کار نظربازان به سامان می شود
گرد مجنون سرمه چشم غزالان می شود
نه فلک تنگ است بر خورشید عالمتاب عشق
لیک از کوچکدلی در ذره پنهان می شود
روز ما نسبت به شب برقی است کز ابر سیاه
می نماید گوشه ابرو و پنهان می شود
نیست جان کاملان را در تن خاکی قرار
می رود آسایش از گوهر چو غلطان می شود
هر که صائب چشم پوشد از پسند خویشتن
عالم پرخار در چشمش گلستان می شود
گرد مجنون سرمه چشم غزالان می شود
نه فلک تنگ است بر خورشید عالمتاب عشق
لیک از کوچکدلی در ذره پنهان می شود
روز ما نسبت به شب برقی است کز ابر سیاه
می نماید گوشه ابرو و پنهان می شود
نیست جان کاملان را در تن خاکی قرار
می رود آسایش از گوهر چو غلطان می شود
هر که صائب چشم پوشد از پسند خویشتن
عالم پرخار در چشمش گلستان می شود
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۷۰۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۷۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
