هوش مصنوعی:
این شعر از حافظ بیانگر احساسات عمیق عاشقانه و ناامیدی است. شاعر از دل‌تنگی، بی‌قراری و درد عشق سخن می‌گوید و به زیبایی از استعاره‌هایی مانند نسیم سرد، گل، نامه و طوفان برای انتقال احساسات خود استفاده می‌کند. همچنین، اشاره‌هایی به نازک‌دلی و بی‌ثباتی در عشق دارد و در نهایت، هشدار می‌دهد که طوفان آه او می‌تواند مخرب باشد.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه عمیق و گاه ناامیدکننده است که درک آن به بلوغ عاطفی و شناختی نیاز دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند درد عشق و نازک‌دلی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین یا نامفهوم باشد.
غزل شمارهٔ ۲۹۶۳
دل رم کرده ناخوش آستین افشاندنی دارد
نسیم سرد مهری بدورق گراندنی دارد
به گل یکباره نتوان زد در امیدواری را
اگر ما را نخوانی، نامه ما خواندنی دارد
زبس دنبال دل رفتم به حال مرگ افتادم
دویدنهای بی تدبیر ناخوش ماندنی دارد
مکن عیبم اگر در عشق بر یک حال کم باشم
کباب نازک دل هر نفس گراندنی دارد
به حسن بی زوال خویش چون خورشید می نازی
نمی دانی که آه ما چه دست افشاندنی دارد
به قرب ساحل از طوفان آه من مشو غافل
که این باد مخالف بدعنان پیچاندنی دارد
شکایت گرچه بر هم می زند اوراق خاطر را
پریشان نامه افکار صائب خواندنی دارد
نسیم سرد مهری بدورق گراندنی دارد
به گل یکباره نتوان زد در امیدواری را
اگر ما را نخوانی، نامه ما خواندنی دارد
زبس دنبال دل رفتم به حال مرگ افتادم
دویدنهای بی تدبیر ناخوش ماندنی دارد
مکن عیبم اگر در عشق بر یک حال کم باشم
کباب نازک دل هر نفس گراندنی دارد
به حسن بی زوال خویش چون خورشید می نازی
نمی دانی که آه ما چه دست افشاندنی دارد
به قرب ساحل از طوفان آه من مشو غافل
که این باد مخالف بدعنان پیچاندنی دارد
شکایت گرچه بر هم می زند اوراق خاطر را
پریشان نامه افکار صائب خواندنی دارد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۹۶۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۹۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
