هوش مصنوعی: این متن شعری است که از عشق، زیبایی، و تأثیرات عمیق احساسی سخن می‌گوید. همچنین به مفاهیمی مانند فنا، گناه، و بخشش اشاره دارد. شاعر از زیبایی چشم معشوق و تأثیر آن بر خود می‌گوید و احساس می‌کند که در جمع خوبان، کسی نیست که دل از او ببرد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات مانند گناه و فنا نیاز به درک بیشتری از زندگی و تجربیات انسانی دارند.

غزل شمارهٔ ۳۳۲۸

سرو را شیوه رفتار تو از جا ببرد
کبک را با همه شوخی روش از پا ببرد

خانه چشم تو پرداخت مرا از دل و دین
رخت را خانه ندیدیم به یغما ببرد

راه باریک فنا راه گرانباران نیست
سوزنی را نتوانست که عیسی ببرد

شکوه عفو ز گرد گنه ما بیجاست
سیل جز خار چه دارد که به دریا ببرد؟

حیف و صد حیف که در مجمع خوبان صائب
نیست امروز حریفی که دل از ما ببرد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۳۲۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۳۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.