هوش مصنوعی: این شعر از صائب تبریزی بیانگر مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است. شاعر از تضادهای زندگی، رنج‌های عشق، ناپایداری دنیا و حقیقت وجود انسان سخن می‌گوید. او با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند «کعبه را آب ز شورابه زمزم باشد» و «چشم خورشید چرا در پی شبنم باشد» به بیان مفاهیم انتزاعی می‌پردازد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در شعر نیاز به درک و تجربه‌ی زندگی دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد قابل درک است. همچنین، برخی از استعاره‌ها و اشارات تاریخی یا دینی ممکن است برای کودکان نامفهوم باشد.

غزل شمارهٔ ۳۴۴۵

نقد روشن گهران در گره غم باشد
سور این طایفه در حلقه ماتم باشد

تلخی عیش بود لازم ارباب صفا
کعبه را آب ز شورابه زمزم باشد

کی به فردوس دهد چهره گندم گون را؟
هرکه در سلسله نسبت آدم باشد

نیستند اهل تجرد پسر مادر خویش
عیسی آن نیست که دلبسته مریم باشد

خون ما چیست که عشق تو بود تشنه او؟
چشم خورشید چرا در پی شبنم باشد؟

خواب آن چشم رباینده تر از بیداری است
پشت شمشیر بتان تیزتر از دم باشد

هرکه را می نگری مرکز پرگار غم است
کیست در دایره چرخ مسلم باشد؟

هنرش جوهر شمشیر زبانها گردد
هرکه چون تیغ درین معرکه ابکم باشد

وعده غنچه دهانان گرهی بر بادست
گرهی نیست درین رشته که محکم باشد

صائب آنان که ز انصاف مؤدب شده اند
خصم خود را نپسندند که ملزم باشد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۴۴۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۴۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.