۲۲۷ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۳۴۶۳

دل سودازدگان گوشه نشین می باشد
دانه سوخته در زیر زمین می باشد

ماه در دایره هاله نماید خود را
حسن مشتاق پریخانه زین می باشد

از خط پشت لبت شور به دلها افتاد
سبزه کان ملاحت نمکین می باشد

نیست بی موج بلاگوشه ابروی بتان
این کمندی است که پیوسته به چین می باشد

قسمت سرو درین سبز چمن بار دل است
روزی مردم آزاده همین می باشد

کمر خدمت دل باز نخواهی کردن
گر بدانی، که درین شاه نشین می باشد

نظر عاقبت اندیش به هرکس دادند
هر نگاهش نگه بازپسین می باشد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۴۶۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۴۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.