۲۰۹ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۳۶۴۰

از تماشا دل افسرده ما نگشاید
گره از غنچه پیکان به صبا نگشاید

آن که در خانه اغیار کمر باز کند
از کمر تیغ به کاشانه ما نگشاید

با حریفان همه شب در ته یک پیرهن است
آن که در خانه ما بند قبا نگشاید

زور می رحم به نومیدی ما خواهد کرد
محتسب گر در میخانه به ما نگشاید

صائب امید به ستاری یزدان داریم
که سر نامه ما روز جزا نگشاید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۶۳۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۶۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.