هوش مصنوعی:
این شعر عرفانی و فلسفی از صائب تبریزی، به موضوعاتی مانند صبر، عشق، رنج، و انتظار می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های عمیق، بیان می‌کند که رسیدن به هر چیز ارزشمندی نیازمند گذر از مراحل سخت و صبر است. همچنین، تأکید دارد که عارفان و اهل دل، رزق خود را از عالم بالا دریافت می‌کنند و به دنبال انتقام یا شادی‌های زودگذر نیستند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی بالا، نیازمند سطحی از بلوغ فکری و تجربه است که معمولاً از سن 16 سالگی به بعد در افراد شکل می‌گیرد.
غزل شمارهٔ ۳۶۴۱
تا به مژگان نرسد اشک، نظر نگشاید
از صدف تا نرود، چشم گهر نگشاید
تا نیاید به دلم درد ز پا ننشیند
تا به خرمن نرسد برق کمر نگشاید
عارفان رزق خود از عالم بالا گیرند
لب به دریا صدف پاک گهر نگشاید
نشود اهل دل از کشتن دشمن شادان
گره از غنچه پیکان به ظفر نگشاید
شعله را آب بر آتش نزند موج سراب
گره خاطر عاشق ز خبر نگشاید
اینقدر در جگر فکر چرا می پیچی؟
عقده ای نیست به یک آه سحر نگشاید
گر چنین کار جهان در گره افتد صائب
سنگ طفلان گره از کار ثمر نگشاید
از صدف تا نرود، چشم گهر نگشاید
تا نیاید به دلم درد ز پا ننشیند
تا به خرمن نرسد برق کمر نگشاید
عارفان رزق خود از عالم بالا گیرند
لب به دریا صدف پاک گهر نگشاید
نشود اهل دل از کشتن دشمن شادان
گره از غنچه پیکان به ظفر نگشاید
شعله را آب بر آتش نزند موج سراب
گره خاطر عاشق ز خبر نگشاید
اینقدر در جگر فکر چرا می پیچی؟
عقده ای نیست به یک آه سحر نگشاید
گر چنین کار جهان در گره افتد صائب
سنگ طفلان گره از کار ثمر نگشاید
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۶۴۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۶۴۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
