۲۰۰ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۳۸۳۵

ز طرف روی تو خط سیاه پیدا شد
در آفتاب قیامت پناه پیدا شد

ز خط به چهره لغزنده تو دلشادم
که دست پیچ برای نگاه پیدا شد

شکر اگر چه شود حاصل از زمین سیاه
ز شکر تو زمین سیاه پیدا شد

ز تنگی آن دهن از دیده بود پوشیده
ز خط به تنگ دهان تو راه پیدا شد

به حیرتم ز خط سبز آن لب نمکین
که چون ز کان ملاحت گیاه پیدا شد؟

دمید خط ز بناگوش آن سمن سیما
غریب شامی ازین صبحگاه پیدا شد

ز فتنه خط شبرنگ او مشو ایمن
که برق، صائب از ابر سیاه پیدا شد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۸۳۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۸۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.