۲۱۷ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۳۸۳۴

شکوفه از افق شاخسار پیدا شد
ستاره سحر نوبهار پیدا شد

ز سبزه خط تراشیده چمن سر کرد
ز لاله خال لب جویبار پیدا شد

نشانه پی گلگون برق سیر بهار
ز مشرق جگر لاله زار پیدا شد

ز لاله در بن هر خار از ترشح ابر
هزار جرعه می بی خمار پیدا شد

نسیم پیرهن مصر شد ز فیض بهار
اگر ز دامن صحرا غبار پیدا شد

به زیر سقف نشستن ز بی شعوریهاست
کنون که سایه ابر بهار پیدا شد

ز خاک، ریشه اشجار از صفای بهار
چو رشته از گهر آبدار پیدا شد

ز جوش لاله گرانبار شد چنان دل سنگ
که تاب در کمر کوهسار پیدا شد

درین چمن به نسب نیست زادگی صائب
ز خار و خس گل آتش عذار پیدا شد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۸۳۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۸۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.