هوش مصنوعی: این شعر از صائب تبریزی بیانگر انتظار برای رسیدن پیام‌های مطلوب و مقایسه‌های زیبا با داستان‌های قرآنی مانند یعقوب و ایوب است. شاعر از صبر و انتظار خود می‌گوید و اشاره می‌کند که رسیدن به خواسته‌ها نیازمند تلاش و صبر است. همچنین، او از شهرت و اقبال بلبل و گل سخن می‌گوید و به پختگی و تجربه خود در زندگی اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عرفانی و ادبی است که درک آن نیازمند آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی و داستان‌های قرآنی مانند یعقوب و ایوب است. همچنین، برخی از واژگان و تشبیهات به‌کاررفته ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.

غزل شمارهٔ ۴۰۸۳

از گرد راه قاصد مطلوب می رسد
روشنگر دو دیده یعقوب می رسد

من کز پیام عام تو یک گل نچیده ام
دستم کجا به غنچه مکتوب می رسد

گل سرفراز شهرت از اقبال بلبل است
ما را چه نازها که به مطلوب می رسد

آدم به سخت جانی من نیست در جهان
صبر من از زیارت ایوب می رسد

گر پی کنی به ناخن پای نسیم مصر
پیغام در لباس به یعقوب می رسد

صائب حدیث خام ز ما پختگان مجوی
می در شرابخانه ما خوب می رسد
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۰۸۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۰۸۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.