هوش مصنوعی: این متن شعری است که از استعاره‌های مختلفی مانند «غبار» برای بیان مفاهیمی مانند پاکی، رنج، عشق و مصیبت استفاده می‌کند. شاعر از غبار به عنوان نمادی از مشکلات، اندوه و حتی پاک‌کننده‌ی زنگار دل یاد می‌کند. همچنین، به تلاش برای غلبه بر مشکلات با همت و عشق اشاره دارد.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، برخی از استعاره‌ها و مضامین مانند رنج و مصیبت نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارند.

غزل شمارهٔ ۴۵۶۳

می پرستان رابه دل ننشیند از دشمن غبار
زود بردر می زند ازخانه روشن غبار

کار مشکل رابه همت می توان ازپیش برد
می کند درکشور ما رخنه درآهن غبار

آن سیه روزم که از هر جا که خیزد سیل غم
در مصیبت خانه ام افشاند از دامن غبار

خاکساران از دل ما زنگ کلفت می برند
در دیار ما کند آیینه را روشن غبار

بس که راه عشق راافتان وخیزان می روم
می رود در هر قدم سبقت کند بر من غبار

یک نظر دزدیده در صبح بنا گوش تودید
پرتو خورشید شد در دیده روزن غبار

چون شوم صائب غبار خاطریاران ،که من
شسته ام بااشک شادی از رخ دشمن غبار
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۵۶۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۵۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.