هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عارفانه است که با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، به توصیف معشوق و جذابیت‌های او می‌پردازد. شاعر از عناصری مانند گل، خار، زلف، چشم و خال برای بیان زیبایی و گیرایی معشوق استفاده کرده است. همچنین، در برخی ابیات به مفاهیم عمیق‌تری مانند رهایی از قید و بندهای مادی و عشق الهی اشاره شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و عارفانه پیچیده است و درک کامل آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک دارد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و تشبیه‌ها ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.

غزل شمارهٔ ۴۶۴۵

رخ گلرنگش از مژگان خونخوارست گیراتر
گل بی خار این گلزارازخارست گیراتر

زمستی گر چه نتواند گرفتن چشم او خود را
زخون ناحق آن روی چو گلنارست گیراتر

نباشد دانه را هرچند همچون دام گیرایی
ز زلف پرشکن آن خال طرارست گیراتر

اگرچه می نماید خویش رابیماردر ظاهر
ز خواب صبحدم آن چشم عیارست گیراتر

خلاصی نیست هردل را که افتد درکمنداو
زقلاب آن سرزلف سیه کارست گیراتر

نباشد کبک را هرچند چون شهباز گیرایی
زشاهین جلوه آن کبک رفتارست گیراتر

یکی صد می شود در پرده شب دزدراجرائت
به دور خط مشکین ،خال طرارست گیراتر

به جرأت دررخ نورانی مه طلعتان منگر
که این نورجهان افروز ازنارست گیراتر

به آسانی زجسم عنصری جان چون برون آید؟
که از قید فرنگ این چار دیوارست گیراتر

به دام زلف حاجت نیست صیاد مراصائب
زدام آن حلقه های چشم پرکارست گیراتر
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۶۴۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۶۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.