هوش مصنوعی: این شعر از صائب تبریزی بیانگر شادی و امیدواری شاعر از دریافت پیام‌های مثبت و عشق است. او از رسیدن بوسه از یار، شادی‌های ناگهانی و پیام‌های روح‌بخش سخن می‌گوید. همچنین، اشاره‌ای به انتقاد از سخنان پوچ و تأکید بر گفتار حق دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی اشارات انتقادی نیاز به درک بیشتری از جامعه و ادبیات دارد.

غزل شمارهٔ ۴۸۱۹

پیغامی ازان غنچه دهن می رسد امروز
خوشحالیی از غیب به من می رسد امروز

این شادی ازاندازه پیغام فزون است
بوسی ز لب یار به من می رسد امروز

مغز دو جهان راکند از عطسه پریشان
این نافه که ازناف ختن می سد امروز

ز آغوش وداعی که گل و لاله گشوده است
پیداست که گلچین به چمن می رسد امروز

حمام زنانه است جهان از سخن پوچ
گوش که به فریاد سخن می رسد امروز؟

جز زلف دراز تو که ترخان خدایی است
دست که به آن سیب ذقن می رسد امروز؟

دخلی است که بسیار ز خرج است گرانتر
چیزی که به ارباب سخن می رسد امروز

صائب نرود جز سخن حق به زبانم
پیمانه منصور به من می رسد امروز
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۸۱۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۸۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.