هوش مصنوعی:
این متن به خواننده توصیه می‌کند که از دنیای مادی و نااهلان دوری کند، به درون خود بنگرد و به شناخت خداوند برسد. همچنین، بر اهمیت پرهیز از جهل، انجام عبادت با خلوص و الهام گرفتن از شخصیت‌های مقدس تأکید می‌کند.
رده سنی:
18+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، برخی اشارات به مفاهیم دینی و تاریخی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.
غزل شمارهٔ ۳۰۹۱
اگر دَمی بِگُذاری هوا و نااَهْلی
بِبینی آنچه نَبی دید و آنچه دید وَلی
خدا ندانی خود را و خاصْ بَنده شَوی
خدایْ را تو بِبینی، به رَغْمِ مُعْتَزِلی
اگر تو رِنْدِ تمامی، زِ اَحْمَقان بِگُریز
گُشا دو چَشمِ دِلَت را، به نورِ لَمْ یَزَلی
مگوی غیبْ کَسان را، به غَیب دان بِنِگَر
زبان زِ جَهْل بِدوز و دِگَر مَکُن دَغَلی
وضو زِ اشک بِساز و نماز کُن به نیاز
خَراب و مَست شو ای جان زِ بادۀ اَزَلی
بَرآر نَعْرۀ اَرْنی به طور، موسیٰ وار
بِزَن تو گَردن کافر، غَزا بِکُن چو علی
دُکانِ قَند طَلَب کُن زِ شَمسِ تبریزی
تو مَرد سِرکه فُروشی، چه لایِقِ عَسَلی؟
بِبینی آنچه نَبی دید و آنچه دید وَلی
خدا ندانی خود را و خاصْ بَنده شَوی
خدایْ را تو بِبینی، به رَغْمِ مُعْتَزِلی
اگر تو رِنْدِ تمامی، زِ اَحْمَقان بِگُریز
گُشا دو چَشمِ دِلَت را، به نورِ لَمْ یَزَلی
مگوی غیبْ کَسان را، به غَیب دان بِنِگَر
زبان زِ جَهْل بِدوز و دِگَر مَکُن دَغَلی
وضو زِ اشک بِساز و نماز کُن به نیاز
خَراب و مَست شو ای جان زِ بادۀ اَزَلی
بَرآر نَعْرۀ اَرْنی به طور، موسیٰ وار
بِزَن تو گَردن کافر، غَزا بِکُن چو علی
دُکانِ قَند طَلَب کُن زِ شَمسِ تبریزی
تو مَرد سِرکه فُروشی، چه لایِقِ عَسَلی؟
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۰۹۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۰۹۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
