هوش مصنوعی:
این متن شعری است که بر پرهیز از عیب‌جویی، صبر و تحمل، تواضع، و توجه به زیبایی‌های زندگی تأکید دارد. شاعر توصیه می‌کند که با وجود سختی‌ها (خس و خار)، گلچین باشیم و مانند کوه استوار بمانیم. همچنین، از خودبینی پرهیز کرده و به جای آن، خدابینی را پیشه کنیم. در نهایت، اشاره می‌کند که برای رسیدن به بهشت نقد (خوشبختی واقعی)، باید مانند مردم قزوین، خاک‌نشین و فروتن بود.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق اخلاقی و عرفانی موجود در متن نیاز به درک و تجربهٔ بیشتری دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد قابل درک است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های ادبی ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.
غزل شمارهٔ ۵۰۰۰
بپوش چشم ز عیب کسان، هنربین باش
بساز با خس و خار و همیشه گلچین باش
ز سنگ خاره دم تیغ زود برگردد
درین قلمرو آفت چو کوه سنگین باش
به خون ز نعمت الوان دهر قانع شو
گرانبها و گرامی چو نافه چین باش
به یک نظر نتوان دید خلق و خالق را
بپوش دیده خودبینی و خدابین باش
درآ به حلقه روشندلان عالم خاک
ز سنگ تفرقه ایمن چو عقد پروین باش
شکسته پایی برق است سبزه ته سنگ
به بال سعی گریزان ز خواب سنگین باش
نخست از نفس پاک مشک کن خون را
دگر چو نافه چین در لباس پشمین باش
بهشت نقد اگر صائب آرزو داری
برو زخاک نشینان شهر قزوین باش
بساز با خس و خار و همیشه گلچین باش
ز سنگ خاره دم تیغ زود برگردد
درین قلمرو آفت چو کوه سنگین باش
به خون ز نعمت الوان دهر قانع شو
گرانبها و گرامی چو نافه چین باش
به یک نظر نتوان دید خلق و خالق را
بپوش دیده خودبینی و خدابین باش
درآ به حلقه روشندلان عالم خاک
ز سنگ تفرقه ایمن چو عقد پروین باش
شکسته پایی برق است سبزه ته سنگ
به بال سعی گریزان ز خواب سنگین باش
نخست از نفس پاک مشک کن خون را
دگر چو نافه چین در لباس پشمین باش
بهشت نقد اگر صائب آرزو داری
برو زخاک نشینان شهر قزوین باش
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۹۹۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۰۰۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
