هوش مصنوعی: این متن شعری است که به توصیف فصل بهار و نشاط آن می‌پردازد. شاعر از عناصر طبیعت مانند برق، رعد، شاخه‌های گل، و شبنم برای بیان شادی و طراوت بهار استفاده کرده است. همچنین، به اهمیت استفاده از فرصت‌ها و لذت بردن از لحظات زندگی تأکید دارد.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم عمیق و استعاری است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، برخی از ابیات به موضوعاتی مانند لذت‌های زندگی و فرصت‌ها اشاره دارد که برای مخاطبان با درک بالاتر مناسب است.

غزل شمارهٔ ۵۱۱۱

در رکاب برق دارد پای ،ایام نشاط
دربهار از کف مده چون شاخ گل جام نشاط

پیش هرکس پنبه غفلت برون آرد ز گوش
دربهار آوازه رعدست پیغام نشاط

خنده برق است بر خوشوقتی گردون دلیل
سایه ابرست بر روی زمین دام نشاط

نعل ایام بهاران است درآتش ز برق
از گرانخوابی مشو غافل ز هنگام نشاط

توبه در آغاز عمر از نقل و می کردن خطاست
سعی کن تا هست فرصت در سرانجام نشاط

همچو شبنم، تا زبرگ عیش لبریزست باغ
دیده خود آب ده ازروی گلفام نشاط

خنده رویان صیقل آیینه یکدیگرند
خوش بود درموسم گل گردش جام نشاط

نوش و نیش عالم امکان به هم آمیخته است
می شود از تلخی می،شکرین کام نشاط

وقت ساقی خوش که در یک دم کند ماه تمام
از می روشن هلال جام را شام نشاط

چاره نبود حسن کامل را ز نیل چشم زخم
از شب آدینه باشد نیل ایام نشاط

در دل ساده است عیش عالم ایجاد فرش
جامه بی نقش باید بهر احرام نشاط

گرم کن هنگامه افسردگان خاک را
تا سرت گرم است چون خورشید از جام نشاط

تا سلیمان زمان صائب به تخت جم نشست
کامرانی را زسر بگرفت ایام نشاط
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۱۱۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۱۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.