۱۹۷ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۵۲۰۷

قیمت خاک ندارد به نمکزار نمک
شور محشر نفروشد به لب یار نمک

پسته شور به شکر نگرفته است کسی
چه غریب است درآن لعل شکر بار نمک

می شود پیش لب خوش نمک یار سفید
پرده شرم فکنده است به یکبار نمک

دل مجروح مرا مرهم راحت نشود
شور عشقی که ازونیست به زنهار نمک

می کند کارخود آخر نمک، اما صائب
آنقدر صبر که دارد که کند کار نمک؟
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۲۰۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۲۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.